چو نیست چشم امیدی روزگار مرا
از این دنیای پر ماتم گذشتم
از این افسانه مبهم گذشتم
دگر در من مجو آثار هستی
که او را ز تو زهستی گذشتم
|
|
| شکایت |
|
مرا شکایتی از روزگار در دل نیست چو نیست چشم امیدی روزگار مرا از این دنیای پر ماتم گذشتم از این افسانه مبهم گذشتم دگر در من مجو آثار هستی که او را ز تو زهستی گذشتم |