رفتی و رفتن تو آتش نهاد بر دل از کاروان چه ماند جز آتشی به منزل

فرصــــت گذشت و حرف دلم ناتـــــمام ماند نفرین و آفریـــــن دعـــا در گلو شکســـــــت

تا آمــــــدم با تــــــو خداحافــــــظی کنـــــم بغضـــم امان نداد و خــدا...در گلو شکست